Uluslararası Monodrama Festivali kapsamında Varna'da dün gece sergilenen oyunun kötü, ya da sanatçının performansının yetersizliği değildi izleyenleri üzen.
Türkiye'den, anavatandan gelen bir sanatçıya karşı sergilenen vefasızlığı kaldıramadı yüreklerimiz.
Koca salonda aralarında Sofya'dan gelen konsolosluk görevlilerinin de bulunduğu seyirciler dahil 20-25 kişi ya vardı, ya da yoktu.
Bunların da en az yarısının Türkçe bile bilmediklerinden adım gibi eminiz.
İzledikleri oyunu anlamıyorlardı bile.
Nezaketen orada oldukları belliydi.
"Nerede Varna Türkleri?" demekten kendimizi alamadık.
Bu durumdan utansak mı, üzülsek mi bilemedik.
Oysa çağdaş bir yorumla ele alınan ve aktarılan 'Yunus'umuz dil, din ve ırk gözetmeksizin tüm insanlığa hitap etmekteydi.
Oyun, insan ve doğa sevgisi, hoşgörü, kardeşlik ve barış kavramlarını en saf Türkçe ile anlatmakta ve bu kavramları 'dün, bugün, yarın' üçlemesi üzerinden yansıtmaktaydı.
Hacı Bektaş-ı Veli, Taptuk Emre ve Yunus'un bazı şiirlerinin de yer aldığı gösteride duygularımız zirve yaptı.
Bu edebi derinliği yaşayan ve coşkusunu içten içe duyan demiryolu makasçısı Adem'in hikâyesinde Yunus Emre'nin izlediği yolu gördük.
Hani Yunus gibi düşünüp sevmek ve sevilmek üzerine kurgulanan gösteride dünyanın herkesin ortak yaşam alanı olduğu vurgusu bile insanlığa yeterince kalıcı bir mesaj veriyordu.
UNESCO'nun bile 2021 yılını 'Yunus Emre ve Türk Dili Yılı' ilan ettiğini hatırlatsak belki yazımız anlamını bulacaktır.
Sadece Anadolu'dan çıkıp dünyaya, tüm insanlığa malolan Yunus'a değil sanatçı Alpay Ulusoy'a da ayıp edildi.
Bu kadar mı kültür ve yaşamdan koptu Bulgaristan, özellikle de Varna ve çevresinde yaşayan Türkler.
Bulgaristan'da hiç bu kadar Türk kültürü ve Türk buluşması hasreti çekmemiştik oysa.
Gözlemlerimize göre sanırız Türklerin oy vermekten ziyade bir araya gelmesi istenmiyor maalesef.
Koca salonda aralarında Sofya'dan gelen konsolosluk görevlilerinin de bulunduğu seyirciler dahil 20-25 kişi ya vardı, ya da yoktu.
Bunların da en az yarısının Türkçe bile bilmediklerinden adım gibi eminiz.
İzledikleri oyunu anlamıyorlardı bile.
Nezaketen orada oldukları belliydi.
"Nerede Varna Türkleri?" demekten kendimizi alamadık.
Bu durumdan utansak mı, üzülsek mi bilemedik.
Oysa çağdaş bir yorumla ele alınan ve aktarılan 'Yunus'umuz dil, din ve ırk gözetmeksizin tüm insanlığa hitap etmekteydi.
Oyun, insan ve doğa sevgisi, hoşgörü, kardeşlik ve barış kavramlarını en saf Türkçe ile anlatmakta ve bu kavramları 'dün, bugün, yarın' üçlemesi üzerinden yansıtmaktaydı.
Hacı Bektaş-ı Veli, Taptuk Emre ve Yunus'un bazı şiirlerinin de yer aldığı gösteride duygularımız zirve yaptı.
Bu edebi derinliği yaşayan ve coşkusunu içten içe duyan demiryolu makasçısı Adem'in hikâyesinde Yunus Emre'nin izlediği yolu gördük.
Hani Yunus gibi düşünüp sevmek ve sevilmek üzerine kurgulanan gösteride dünyanın herkesin ortak yaşam alanı olduğu vurgusu bile insanlığa yeterince kalıcı bir mesaj veriyordu.
UNESCO'nun bile 2021 yılını 'Yunus Emre ve Türk Dili Yılı' ilan ettiğini hatırlatsak belki yazımız anlamını bulacaktır.
Sadece Anadolu'dan çıkıp dünyaya, tüm insanlığa malolan Yunus'a değil sanatçı Alpay Ulusoy'a da ayıp edildi.
Bu kadar mı kültür ve yaşamdan koptu Bulgaristan, özellikle de Varna ve çevresinde yaşayan Türkler.
Bulgaristan'da hiç bu kadar Türk kültürü ve Türk buluşması hasreti çekmemiştik oysa.
Gözlemlerimize göre sanırız Türklerin oy vermekten ziyade bir araya gelmesi istenmiyor maalesef.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder