ACIYI TEKRAR, TEKRAR YAŞAMAK

Bosna’da toprak hala kan kusuyor.

Mavi kelebekler sayesinde yerleri bulunanlardan 33 kişi daha dualarla toprağa verildi.

Srebrenitsa, acının anıtlaştığı coğrafya parçasının ta kendisi.

Kelebek etkisi denen bir kavram var.

Ekvatorda bir kelebeğin kanat çırpışının kutuplarda fırtına oluşturma ihtimalidir bu.

Bu ne kadar doğru ya da yanlış bilmiyorum ama Bosna’da kanat çırpan mavi kelebekler toprak altında topluca yatanların çığlığı sanki.

Mavi kelebeklerin kanat çırpışları ile bulunan toplu mezarlar bizim hafızalarımızda bir fırtına oluşturma ihtimalini barındırıyor.

İnsan onurunun ayaklar altına alındığı, gözü dönmüş Sırp faşizminin yaşattığı acıları unutmamak, dökülen gözyaşını anlamak adına.

Hristiyan batının insanlığını inkar ettiği günün anısıdır bu.

Masumiyetin çığlık olduğu 11 Temmuz 1995’teki katliama lanetin insan olan herkesin yüreğindeki fırtınadır Srebrenitsa.

Çocuk, kadın, yaşlı demeden 10 bine yakın insanın katledildiği toprağa ayak bastığımda gözyaşlarım sel olup akmıştı.

Potoçari Anıt Mezarlığı ruhumda büyük ve derin bir fay hattı oluşturdu.

Burası yarattığı duygusal etki ile bize tüm gerçeği haykırsa da, duymak istemeyen kulaklar sağır, acıyı görmek istemeyen gözler kör hala.

Yaşamı cehenneme çeviren canilerin ölüm kusan namlularından kurtulmak için orman içlerine sığınanların kullandığı yolda her yıl bu gün barış yürüyüşü gerçekleştiriliyor.

Bu yıl mavi kelebeklerin sayesinde insanlığın unuttuğu 33 can daha 24. yılda ebediyete uğurlandı.

Kalpler soykırım kurbanları için atarken, dökülen gözyaşları dillerden dökülen dualarla birlikte bir kez daha rahmete dönüştü.

Avrupa’nın göbeğinde yaşanan bu trajediyi, bu insanlık suçunu bir kez daha lanetliyorum.

Uygar geçinen batının vicdanı kendinden olmayanlar için de sızladığı gün dünya insanlık tarihi yeni bir aşamaya geçmiş olacak.

Buradaki fabrikaları toplama kampına döndürüp emrindeki canilerle ölüm kusan,  masumiyetin de katili Ratko Mladic adının simgelediği vahşet kendine aydın diyen yeryüzünün tüm insanlarının vicdanlarında sorgulanmalı.

Birleşmiş Milletler (BM) bünyesindeki Hollandalı askerlerin komutanı Thom Karremans o gün ne düşündü, sonrasında vicdanı ile nasıl hesaplaştı hep merak etmişimdir.

Bir asker, en önemlisi de bir insan olarak yaşanmasına neden olduğu acı karşısında insanlık tarihine bu şekilde geçmek istermiydi?

Tarih, savaşlarda bile masumiyetin yanında saf tutan, inisiyatif kullanan insanların onurlu davranışları ile şekilleniyor.

Vicdanları kanatan, insanlık tarihinin karanlık sayfalarına imza atanlar ise kıyamete kadar lanetlenecek.

Bu gün olduğu gibi.